١٢١

وجه تمايز من با مستر نيكولاي گوگول اينه كه  در يادداشت هاي يك ديوانه از اول صبح مينويسه نه اخر شب  و بايد تاكيد كنم و نويسنده هاي روسو ستايش ميكنم جناب گوگول در خاطره ي روز ٣٤ هابون فوريه ٣٤٩

در أوج داد زدن اينو مينويسه

نه ديگر تحمل  أين همه سختي را ندارم.اينها چه بلايي سر من مياورند چرا شكنجه أم ميدهند...................................و از ميان مه نواي يكي از سازهاي زهي بر مي أيد از انجا خانه أم را ميبينم  كه دريا جلو پنجره ي اتاقم نشسته است راستي اطلاع داريد كه ان افسر فرانسوي زير بيني آش يك خال گوشتي دارد؟

 

يعني جمله اخر ادم و ديوانه ميكنه إرجاع ناگهاني

 

 

 

يعني

عکاسی که بیمار بود...